سرقت ادبی چیست؟ در جامعه علمی، سرقت ادبی یک موضوع داغ است. تعريف سرقت ادبي عبارت است از كپي كردن كار، عقايد يا كلمات شخص ديگر بدون اعتبار مناسب. مجامع علمی این را نقض آکادمیک و نقض اصول اساسی یادگیری علمی می دانند. سرقت ادبی در نشریات علمی انواع و آثار متعددی دارد.این موارد در این مقاله همراه با راه های پیشگیری از آن مورد بحث قرار گرفته است.
مقالات علمی حاوی سرقت ادبی
مقالات علمی از چند جهت در معرض سرقت ادبی قرار دارند. تحقیقات علمی با انواع سرقت ادبی زیر مواجه است:
1. سرقت علمی مستقیم
در سرقت ادبی مستقیم، شخصی کار یک کلمه به کلمه دیگر را کپی می کند و بدون اینکه به نویسنده اصلی اعتبار بدهد، آن را به عنوان اثر خود می گذراند. به عنوان جدی ترین نوع سرقت ادبی، می تواند منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به اعتبار محقق و شکایت از محقق شود.
کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده یا از کار یک همکار یکی از راه های ارتکاب سرقت علمی مستقیم است. استفاده از تصاویر یا اشکال بدون ذکر منبع یا مجوز مناسب نیز می تواند منجر به سرقت علمی مستقیم شود. برای محققان، استناد صحیح و اخذ مجوز از مراحل ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
استفاده مجدد از اثر منتشر شده قبلی خود در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب، خود سرقت ادبی است. ممکن است شما این را به عنوان سرقت ادبی ندانید، اما همچنان غیراخلاقی است و می تواند منجر به رد شدن کار شما شود.
سرقت ادبی ممکن است به طرق مختلفی رخ دهد، از جمله ارسال نسخههای خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخههای خطی که بسیار شبیه به نسخههای خطی منتشر شده قبلی هستند، یا ارسال نسخههایی که از دادهها یا یافتههای مشابه استفاده میکنند. یک خط موجود دوباره استفاده می شود. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است، بدون ذکر منبع یا مجوز مناسب نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
محققان باید اطمینان حاصل کنند که به درستی به آثار منتشر شده قبلی خود استناد می کنند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند. تحقیقات و ایده های ارائه شده در نشریات جدید نیز باید اصیل باشند.
3. ترجمه سرقت ادبی
در بازنویسی سرقت ادبی، شخصی از کارهای شخص دیگری استفاده می کند اما ساختار کلمات و جمله را کمی تغییر می دهد. زمانی که ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نمی شوند، حتی اگر اثر ممکن است متفاوت از اثر اصلی به نظر برسد، هنوز سرقت ادبی وجود دارد.
سرقت ادبی در ترجمه می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگر به عنوان الگو، تغییر کلمات یا ساختار جمله بدون از دست دادن ایده اصلی، یا جایگزینی کلمات با مترادف.
اگر ایده یا کار دیگری را ارائه می کنید، مطمئن شوید که به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنید. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که هنگام ترجمه، معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
این نوعی سرقت ادبی است که در آن دو یا چند منبع با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. علیرغم ظاهر شدن به عنوان یک اثر جدید، هنوز هم سرقت ادبی محسوب می شود زیرا ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند.
استفاده از منابع متعدد برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب، برخی از راههای وقوع سرقت ادبی موزاییک هستند.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. جمع بندی منابع متعدد نیازمند استنادهای مناسب و ارائه دقیق ایده های اصلی است.
سرقت ادبی در نشریات علمی: پیامدها
عواقب شدید مرتبط با سرقت ادبی در مقالات علمی وجود دارد. سرقت ادبی می تواند منجر به عواقب زیر برای محققان شود:
رد نسخه خطی
اگر دست نوشته ای سرقت ادبی در آن کشف شده باشد، احتمال رد شدن آن بسیار زیاد است. واکنش نامطلوبی مانند این می تواند ضربه جدی به حرفه یک محقق باشد، زیرا به اعتبار و اعتبار آنها آسیب می رساند. تحقیقات می تواند با رد نسخه های خطی که منجر به از دست دادن بودجه و منابع می شود، مختل شود.
لطمه زدن به شهرت
شهرت علمی می تواند به طور جدی توسط سرقت ادبی از بین برود. همکاری های پژوهشی می تواند دشوار باشد و اگر اعتماد و احترام از بین برود، محقق ممکن است در به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده با مشکل مواجه شود. داشتن یک شهرت آسیب دیده همچنین می تواند بر آینده شغلی یک محقق تأثیر منفی بگذارد.
پیامدهای قانونی
محققانی که به سرقت ادبی متهم می شوند، در صورت نقض قوانین کپی رایت ممکن است با عواقب قانونی از جمله جریمه نقدی و حبس روبرو شوند. سرقت ادبی نقض حقوق شما به عنوان نویسنده تلقی می شود زیرا قوانین کپی رایت از حقوق شما به عنوان نویسنده محافظت می کند. در برخی موارد می توان علیه محققی که سرقت ادبی می کند، اقدام قانونی کرد.
ابطال گواهی
ابطال مدرک پژوهشگر نیز می تواند ناشی از سرقت ادبی باشد. داشتن یک نتیجه شغلی بد می تواند برای یک محقق مخرب باشد. اگر مدرک باطل شود، می تواند فرصت های آینده را محدود کند و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
یک مشکل جهانی سرقت ادبی وجود دارد و ایران نیز از آن مصون نیست. اقدامات متعددی از سوی ایران برای تضمین یکپارچگی تحصیلی و مقابله با سرقت ادبی در سالهای اخیر انجام شده است. جرم سرقت ادبی در ایران جرم سنگینی محسوب می شود و می تواند مجازات های سنگینی را در پی داشته باشد.
تعدادی از اقدامات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران برای کاهش و جلوگیری از سرقت علمی در محیط دانشگاهی انجام شده است. چندین دستورالعمل و مقررات توسط MSRT برای اطمینان از انجام اخلاقی و مناسب تحقیقات در مؤسسات و آزمایشگاههای دانشگاهی ایجاد شده است.
محققی که در ایران دزدی ادبی می کند ممکن است مجازات سختی داشته باشد. بسته به سطح سرقت ادبی، مجازات متفاوت خواهد بود. رایج ترین مجازات های ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
قوانین ایران سرقت ادبی را با لغو مدرک جریمه می کند. ابطال مدرک یک محقق می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تحقیق در مورد سرقت ادبی ممکن است منجر به تعلیق فعالیت های پژوهشی محقق شود. کمبود منابع و بودجه می تواند ادامه کار را برای آنها دشوار کند.
ممنوعیت انتشار
ممکن است اگر محققین به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند، از انتشار منع شوند. قبل از اینکه اجازه انتشار هر اثری به آنها داده شود، یک دوره زمانی مشخص خواهد بود. شهرت و حرفه آنها می تواند به طور قابل توجهی تحت تأثیر این موضوع قرار گیرد.
penalty
محققی که متهم به سرقت ادبی شده است، ممکن است علاوه بر جریمه های فوق، جریمه ای نیز بپردازد. جریمه ها بر اساس سطح سرقت ادبی است.
پیامدهای قانونی
اگر یک محقق به سرقت ادبی محکوم شود، ممکن است جریمه و زندانی شود، زیرا سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند.
تحقیقات دانشگاهی در ایران نیز با اقدامات متعددی از سرقت ادبی مصون مانده است. NREC (کمیته ملی اخلاق پژوهشی) بر اخلاق تحقیق نظارت می کند و یکپارچگی تحقیقات انجام شده توسط MSRT را تضمین می کند. NREC به عنوان بخشی از مأموریت خود برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک، دستورالعملهایی را برای تحقیقات اخلاقی تدوین کرد و به محققان پشتیبانی و آموزش ارائه کرد.
موسسات دانشگاهی در ایران نیز کمیته های اخلاقی خود را برای نظارت بر اخلاق پژوهشی و اطمینان از صداقت و درستی دارند. این کمیته ها به عنوان بخشی از وظایف خود، به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می دهند و اطمینان می دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها به شیوه ای اخلاقی انجام می شود.
جعبه ابزار برای شناخت ادبی
تورنیتین
این یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از کارهای منتشر شده و منتشر نشده دانشجویان مقایسه می کند تا سرقت ادبی را تشخیص دهد. یک گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد شده است زیرا شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می کند. در مقالات دانشگاهی، Turnitin معمولاً توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
این یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. با استفاده از این ابزار، میتوانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهتهای بین نسخههای دستنویس و آثار منتشر شده شما را برجسته میکند. Plagiarism Checker X معمولاً توسط دانشمندان و ناشران برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
گرامر
ابزارهای نوشتاری مانند Grammarly میتوانند به شما در بررسی اشتباهات املایی و دستوری و همچنین تشخیص سرقت ادبی کمک کنند. این نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هر شباهتی را می یابد. مقالات آکادمیک اغلب با استفاده از Grammarly توسط محققان و دانشجویان برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
Copyscape
با Copyscape، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه نسخه خطی خود با آثار منتشر شده و برجسته کردن هرگونه شباهت تشخیص دهید. به عنوان بخشی از ابزار، محتوای تکراری در اینترنت بررسی میشود و گزارش سرقت ادبی تولید میشود. در مقالات دانشگاهی، Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت ها برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
iThenticate
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام iThenticate یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده مقایسه می کند و در صورت وجود سرقت علمی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت بین مقاله و مقالات منتشر شده را برجسته می کند. در مقالات علمی، iThenticate معمولاً به عنوان یک ابزار تشخیص سرقت ادبی توسط ناشران و محققان علمی استفاده می شود.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی به نام DupliChecker یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این نرم افزار، می توانید گزارش سرقت ادبی تهیه کنید که شباهت های موجود بین نسخه خطی و آثار منتشر شده ای که بررسی کرده اید را برجسته می کند. در مقالات علمی، سرقت ادبی با استفاده از نرم افزار DupliChecker قابل تشخیص است.
مجلات علمی از چه ابزاری برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات خود استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
به منظور تشخیص سرقت ادبی، داوران مجلات علمی از بازرسی دستی به عنوان ابزار اولیه استفاده می کنند. نسخه خطی با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع برای شناسایی سرقت ادبی بررسی می شود. داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و سایر انواع سرقت ادبی را از طریق بررسی دقیق تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
ابزاری که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات تحقیقاتی استفاده می شود، نرم افزار تشخیص سرقت علمی است. با استفاده از این ابزارهای نرم افزاری، یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. گزارش سرقت ادبی بر اساس سطح شباهت بین مقاله و مقاله منتشر شده ایجاد می شود.
در مجلات دانشگاهی، ابزارهای نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape رایج هستند.
بررسی مرجع
داوران مجلات علمی نیز فهرست منابع را برای کشف سرقت ادبی بررسی می کنند. مقایسه ای بین مراجع استفاده شده در نسخه خطی و مراجع ذکر شده در فهرست مرجع توسط داوران وجود دارد. استفاده از این روش تضمین می کند که همه منابع به درستی ذکر شده اند.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان تأیید میکنند که تمام منابع ذکر شده در دستنوشته به دقت ذکر شدهاند و محتوای استناد شده با محتوای اصلی مطابقت دارد. داوران ممکن است هرگونه مغایرت را بررسی کنند تا در صورت وجود هرگونه مغایرت مشخص کنند که آیا سرقت ادبی صورت گرفته است یا خیر.
مقالات علمی باید عاری از سرقت ادبی باشند
استفاده از دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی ضروری است. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
استناد صحیح به مقالات علمی است که از سرقت ادبی جلوگیری می کند. برای اطمینان از اعطای اعتبار مناسب به نویسنده اصلی، تایید کار آنها ضروری است. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع گنجانده شده است. یک نقل قول درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. منابع در فهرست منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده مرتب شوند.
در تحقیقات علمی از سبک های APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. به منظور پیروی از دستورالعملهای سبکهای استناد مورد نیاز رشتههای خود، محققان باید با آنها آشنا شوند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
چککنندههای سرقت ادبی وجود دارند که میتوانند نسخههای خطی را برای سرقت ادبی بررسی کنند. تعدادی از ابزارهای آنلاین برای کمک به محققان در بررسی آثارشان برای سرقت ادبی موجود است. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده را می توان با نسخه خطی مقایسه کرد تا هرگونه شباهت را شناسایی کند. محققان میتوانند قبل از ارسال دستنوشتههای خود، از چککنندههای سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی به معنای بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به زبان خودتان است. مهم است که اطمینان حاصل کنید که هنگام نقل قول، معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهید. عبارتی که خیلی نزدیک به اصل باشد را می توان سرقت ادبی دانست.سرقت ادبی زمانی اتفاق می افتد که شخصی از کلمات و ساختار جمله دیگری استفاده می کند اما جزئیات کمی از اصل را تغییر می دهد.
در ترجمه، محققان باید از کلمات و ساختار جمله خود استفاده کنند. گنجاندن فهرست استناد و منابع درون متنی به درستی کار نویسنده را اعتبار میبخشد.
قوانین کپی رایت را بدانید
حق مالکیت آثار اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. درک قوانین کپی رایت در کشوری که تحقیق را منتشر می کند برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. صرف وقت برای آشنایی با قوانین و مقررات می تواند از هرگونه نقض سهوی حق چاپ جلوگیری کند. اخذ مجوز برای استفاده از برخی آثار و فرم ها ممکن است در برخی موارد ضروری باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
مقالات علمی باید به زبان خودتان نوشته شود تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. ارائه کار یا ایده های دیگران باید برای مخاطب معنادارتر شود. یک نقل قول مستقیم باید در علامت نقل قول محاط شود و به درستی نسبت داده شود. هنگام جمعبندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خودشان نیز استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
نگهداری سوابق دقیق از منابع برای جلوگیری از سرقت ادبی بسیار مهم است. یک محقق باید تمام منابع خود و همچنین اطلاعات مربوطه مانند نام نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحات را حفظ کند. منابع باید با استفاده از این اطلاعات گردآوری شوند. به منظور جلوگیری از سرقت علمی تصادفی و اعتبار مناسب همه منابع، محققین باید سوابق دقیقی داشته باشند.
کار خود را مرور کنید
در مراحل پایانی نگارش مقاله، محققین باید اطمینان حاصل کنند که تمامی منابع به درستی اعتبار داده شده و از سرقت ادبی اجتناب شده است. یک نسخه خطی نیز باید تصحیح شود تا مطمئن شود که فاقد اشتباهات دستوری و املایی است. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت ادبی را قبل از اینکه اثر منفی بر نسخه خطی داشته باشد شناسایی و تصحیح کنند.
Result
محکومیت سرقت ادبی در جامعه علمی می تواند عواقب قابل توجهی مانند رد نسخه خطی، بی اعتبار کردن نویسنده و عواقب قانونی داشته باشد. سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان و همچنین پیامدها و بهترین راه های جلوگیری از آن درک شود.
از نقل قول های مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید، به دقت ترجمه کنید، قوانین کپی رایت را درک کنید، از کلمات خود استفاده کنید، سوابق دقیق را نگه دارید و قبل از ارسال، کار خود را با دقت بررسی کنید.
همچنین داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی به یکپارچگی تحقیقات علمی کمک می کنند. برای شناسایی سرقت ادبی و اطمینان از اینکه این مقاله از بالاترین کیفیت علمی برخوردار است، داوران از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
محققان باید تلاش کنند تا از سرقت ادبی اجتناب کنند و در هنگام تولید آثار خود بالاترین استانداردهای صداقت دانشگاهی را رعایت کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها، تحقیقات علمی را پیش ببرند و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.